حجت الاسلام محمد صادق فاضل، کتاب راه و رسم طلبگی را با حضور نویسنده کتاب، جناب حجت الاسلام و المسلمین محمد عالم زاده نوری به نقد گذاشت.
در این جلسه حجت الاسلام و المسلمین عالم زاده گفت:
«برای شناخت یک شهر دو راه وجود دارد: یکی گشت و گذار در شهر که باعث دقت در جزئیات می‌شود و به همین جهت انرژی و زمان فراوانی می‌طلبد و در نهایت معلوم نیست ما را در جریان کامل کلیات و تجسم درست شهر قرار دهد، بلکه گاهی حیرت نیز می‌آورد. و راه دیگر تهیه نقشه آن شهر است، تهیه نقشه شهر، نگاه به شهر از بالا، از چشم یک پرنده یا از داخل یک هواپیما، یعنی صرف نظر کردن از جزئیات و پرداختن به روابط و نسب کلان.
طلبه که به حوزه علمیه آمده، در فضای جدیدی پا نهاده که سال‌ها در آن خواهد ماند و آینده شخصیتی خود را در آن شکل خواهد داد. بی‌شک طلبه برای حیات حوزوی خود نیاز به بصیرت دارد. یعنی همان دید کامل و اطلاعات جامع و نگاه از بالا را برای حوزه باید به دست آورد تا بهره او از حیات حوزه کامل‌تر شود.
یک طلبه برای اقامه دین در چند حیطه باید فعالیت کرد:
1. فهم دین؛ که خود بر دو قسم است:
الف. تلاش برای فهم آنچه بزرگان دین به آن رسیده‌اند، که فهم آموزه‌های دینی است و تحصیل دین نام دارد.
ب. تلاش برای فهم مطالب جدید، که فهم زوایای پنهان است و تحقیق در دین نام دارد.
2. رساندن دین به مردم
3. دفاع از دین
4. تلاش برای اجرا و تحقق دین؛ که این نیز بر دو قسم است:
الف. تلاش برای محقق کردن دین در قلب آحاد انسانها که تربیت دینی نام دارد
ب. تلاش برای محقق کردن دین در جامعه اسلامی که جامعه سازی دینی یا تمدن سازی دینی نام دارد.
بزرگترین متولی این آموزه‌ها و حیطه‌ها حوزه‌های علمیه هستند. و هر کس در این 6 حیطه کار کند کار طلبگی کرده است.
جدا از این‌که باید دین را در آحاد مردم نهادینه کنیم، باید بستر دینداری را نیز آماده کنیم یعنی کاری کنیم که دینداری دشوار نباشد. به عبارت دیگر باید نهادها را همگام ساخت تا بستر برای دینداری مردم سهل گردد.
در زمانة ما دینداری سخت شده است. برای ساختن جامعه و تمدن دینی باید اول از محله خود شروع کنیم و سپس شهر خود را دیندار کنیم»
۰ نظر
۱۶ تیر ۹۲ ، ۲۰:۴۰
دانلود مقاله