چکیده
در باب ضمانت، حقی که می‌توان از آن ضمانت کرد باید در ذمه ثابت شده باشد. مثالهای واضحی برای این شرط وجود دارد مانند ثمن در عقد نسیه، مبیع در عقد سلف و ثمن در مدت خیار. اما در برخی موارد، فقیهان در صحت و جواز ضمانت از حقی، اختلاف نظر دارند. این اختلاف زمانی است که عمل عامل به پایان نرسیده باشد، ولی عامل درخواست ضمانت دارد. سبب اصلی این تفاوت فتوا، اختلاف در ثبوت و عدم ثبوت حق است. اجرت در جعاله یکی از این موارد است که در کلام فقها در صحت و جواز ضمانت از آن تفاوت فتوا دیده می¬شود. این بحث یکی از مواردی است که قائلان به صحت ضمان ما لم یجب به آن تمسک کرده، گفته‌اند از آنجا که ضمانت اجرت در عقد جعاله ضمان ما لم یجب است و صحیح است، پس ضمان ما لم یجب صحیح خواهد بود. با اثبات عدم صحت ضمانت اجرت در عقد جعاله، بخشی از دلیل قائلان به صحت ضمانت ما لم یجب مخدوش خواهد شد. این مقاله به روش تحلیلی، با مراجعه به کتب معتبر فقهی ادله قائلان به صحت ضمانت اجرت در عقد جعاله و قائلان به عدم صحت این ضمانت را بررسی می‌کند. تحقیق حاضر به این نتیجه می‌رسد که ضمانت از اجرت در عقد جعاله صحیح نیست.
کلید واژه
ضمانت، عقد جعاله، اجرت، ضمان ما لم یجب
۰ نظر
۳۱ تیر ۹۴ ، ۲۰:۳۱
